1. Anasayfa
  2. Galeriler

Dünyanın Dört Bir Yanından Eski Çocuk Fotoğrafları

Dünyanın Dört Bir Yanından Eski Çocuk Fotoğrafları
REKLAM Reklam REKLAM

Dünyanın Dört Bir Yanından Eski Çocuk Fotoğrafları

Dünyanın Dört Bir Yanından Eski Çocuk Fotoğrafları

Dordurmadan Habersiz Savaşın Çocukları Sopalara Takılmış Havuç Yiyor,İngiltere,1941

Dans Ederek Oyun Oynayan Çocuklar, Almanya, 1930lar

Ulusal Muhafiz ve çantasını karıştıran çocuklar, ABD, 1968

Zamane çocukları bu oyuncakları bilmez,Londra,1920

Tatlı Çocuk ve Şeker Köpeği,1900ler

Sokakta oynayan çocuklar, Paris, 1963

Kırgız Çocuklar,1921

M.Kemal Atatürk ve Çocuklar

New York Sokaklarında Dans Eden İki Çocuk,1940

Noatak Yerlisi Asabi ama Tatlı Bir Çocuk,1929

Polis,Hyde Parkta Yüzen Çocukları Kovalıyor, Londra, 1926

Sokakta Oynayan Çocuklar, Newyork, 1908

Karın keyfini çıkaran çocuklar, Japonya, 1950

Karaköy sahilinde denize giren çocuklar ve polis

İstanbul’un Mutlu Çocuklar, 1965

Hollanda, 1933

Eskimo Şifacı ve Hasta Çocuk,Alaska,1895

Çocuk ve Baykuş,National Geographic,1933

Çocuk Olmak Özgür Olmaktır,İtalya,1944

Budapeşte Sokaklarında Keman Çalan Çingene Çocuklar,1939

Bir Mirket ve çocuklar,1950

Bir mahalle bakkalı önünde çocuklar, Ara Güler, İstanbul, 1960

Ayakkabı hediye edilen altı yaşında yetim bir çocuğun sevinci,1946

Ayakkabı Boyacıları, Galata Köprüsü, İstanbul, 1930

Ağlayan Çocuk ve Köpeği,ABD,1922

ABD Posta Teşkilatı Posta İle Çocuk Gönderilemeyeceğine Dair Karar Aldı,1920

İstanbul Çocukları, 1900ler

I. Dünya Savaşı yıllarında İstanbul’da çocuklar

Okumaya Devam Et
  • 0
    sevdim
    Sevdim
  • 0
    alk_lad_m
    Alkışladım
  • 0
    e_lendim
    Eğlendim
  • 0
    be_endim
    Beğendim
  • 0
    _rendim
    İğrendim
  • 0
    d_nceliyim
    Düşünceliyim
  • 0
    k_zg_n_m_
    Kızgınım!
İlginizi Çekebilir

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Yorumlar (1)

  1. 30 Mart 2019

    BİZ KÜÇÜKKEN

    Biz küçükken çok büyüktük.
    Mesela kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık.
    Güzeldik biz küçükken.
    Makyaj çok büyüklerin işiydi sevmezdik.

    Arkadaşlarımızla beraber bir gece uyuyabilirsek eğer velinimetti bizim için, lükstü, zenginlikti. Ailelerimiz en az beş kez arardı eve beş dakika geç kaldığımızda. Otobüsteyim bile diyemezdik, otobüsle bir yere gidemezdik. Otobüs lükstü, zenginlikti. Koşa koşa eve varana dek nefes almazdık ve nerdesin sen sorusunu duymadan cevabı verirdik.

    Biz bir gülerdik küçükken, kalbimiz kahkahalar atardı. .
    Biz küçükken öğretmenimiz en yakın arkadaşımızla sıralarımızı ayırmasın diye, teneffüse kadar konuşmazdık.
    Not yazardık birbirlerimize. .

    Biz diyorum, küçükken bizdik, böyle bayağı bir kalabalıktık. Yani biz diyebileceğim kadar çok.
    Biz küçükken bir büyüktük ki,
    böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu.

    **

    Sonra mı?
    Büyüdük…
    Kollarımızı açtığımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hâle geldik. Küçülene kadar büyüdük,
    çok büyüdük yâni.

    Biz olamadık bir daha…

    Sen, ben olduk.

    Büyüklük lüks değildi, zenginlik değildi.

    Koşa koşa büyüdük. .
    Büyürken ne de çok küçüldük…

    ANKARA
    03.05.1971
    Ruşen Dilek Özen

    https://www.facebook.com/photo.php?fbid=4021919799640&set=a.4021919719638.2156363.1630801156&type=1&theater
    .

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

REKLAM Reklam REKLAM