Yaşar Nezihe Bükülmez;
1882-1971 tarihleri arasında yaşamış, 1896’tan 1953’e kadar edebî hayatını sürdürmüş devrinin aktif kadın şairlerindendir. Nezihe Bükülmez, sadece edebî kimliğiyle değil, hayat hikâyesi ile de yaşadığı dönem içerisinde ve sonrasında dikkatleri üzerine toplamıştır. Hayatındaki her tür hadiseyi bir halk çocuğunun samimiyetiyle şiirlerine taşırken döneminin sosyal hadiselerini aynı içtenlikle işlemek istediğinde zaman zaman yanlış anlaşılmıştır. Basılmış iki eseri, dergilerde yayımlanmış şiirleri ve basılmamış bir şiir defteriyle Yaşar Nezihe Bükülmez Türk edebiyatında sesini şiirleriyle duyurmaya çalışan farklı bir kadın edebiyatçıdır.
1 MAYIS
Ey işçi…
bugün hür yaşamak hakkı seninken
patronlar o hakkı senin almışlar elinden.
sa’yınla edersin de “tufeyli”leri zengin
kalbinde niçin yok ona karşı yine bir kin?
rahat yaşıyor, işçi onun emrine münkâd;
lakin seni fakr etmede günden güne berbâd.
zenginlere pay verme, yazıktır emeğinden.
azm et de esaret bağı kopsun bileğinden.
sen boynunu kaldır ki onun boynu bükülsün.
bir parça da evlatlarının çehresi gülsün.
Ey işçi…
mayıs birde bu birleşme gününde
bişüphe bugün kalmadı bir mani önünde…
baştanbaşa işte koca dünya hareketsiz;
yıllarca bu birlikte devam eyleyiniz siz.
patron da fakir işçilerin kadrini bilsin
ta’zim ile, hürmetle sana başlar eğilsin.
dün sen çalışırken bu cihan böyle değildi.
bak fabrikalar uykuya dalmış gibi şimdi.
herkes yaya kaldı, ne tren var, ne tramvay
sen bunları hep kendin için şan-ü şeref say…
birgün bırakınca işi halk şaşkına döndü.
ses kalmadı, her velvele bir mum gibi söndü.
sayende saadetlere mazhar beşeriyet;
sen olmasan etmezdi teali medeniyet.
boynundan esaret bağını parçala, kes, at!
kuvvetedir hak, hakkını haksızlara anlat.
Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi Sayı: 1/4 2012 s. 70-84, TÜRKİYE