Demokrasi her zaman yerinde bir uygulama değildir, eğer iyi eğitimli ve nitelikli kişiler seçilmezse demokrasi otokrasiye dönüşür diyen Platon’un sözünü hatırlamakta fayda var.İtaat her zaman iyi bir şey midir? Neye itaat edilmelidir, itaat nedir? Bence sorgulanmalıdır.Ve Rosa Parks’da aynen böyle yapmıştır.
Rosa PARKS’ın Hikayesi
Sıradan bir (siyahi) terzi kadın olan Rosa Parks her zamanki gibi işten çıkmış ,evine gitmek için otobüse binmişti.Yorgundu ve orta tarafta değişken statülü koltuklardan birine oturdu çünkü ilk dört sıra beyaz insanlara aitti.
Bırakın yan yana oturmayı aynı koltuk sırasında bile oturamayan siyahiler git gide bu aşağılayıcı durumdan şikayetçiydi.Ama o dönemde bu durumu dile getirmek bir yana, düşünmeye bile cesaret edemiyorlardı. Beyaz yolculardan birinin ayakta kalmasıyla otobüsü durduran şoför orta koltuğa gelip Rosa Parks’dan ayağa kalkmasını isteyince başkaldırışın ilk kıvılcımı o an meydana geldi ve Rosa Parks yılların ezilmişliği ve yorğunluğu ile yerinden kalkmayı reddetti . Neden kalkmadığını soran şoföre dimdik duruşuyla yanıt verdi: ‘Çünkü kalkıp yerimi bir başkasına vermem gerektiğine inanmıyorum.’
Bu hareketinden sonra Parks tutuklanır ve yüzünde hiç bir pişmanlık duygusu olmadan, yıllardır kitlesel olarak verdikleri savaşın başlamış olmasının mutluluğuyla polislerle gider.
Kıvılcım başlamıştır,halk uyanmıştır ve boykotlar başlar. Siyahi vatandaşlar hak ettikleri muameleyi görünceye kadar otobüslere binmeyi reddetmişlerdir. Bu direnişe katılanlar arasında henüz vaiz olan ve dünyaca bilinen Nobe Barış Ödülü kazanan ve Amerikan yurttaş hakları hareketi önderi olan Martin Luther King’de vardır.
Düzenlenen boykotlar başarılı olmuştur ve Rosa Parks düzene itaatsizlikten para 14 dolar para cezası almıştır. Parks’ın başkaldırısı siyahilerin geleceğini belirlemiştir. Düşünmek yetmez eylem gerekir, eylem için de yüreği cesur insanlar gerekir. Tarihi değiştiren yüreği güzel insan Rosa Parks o hareketiyle günün birinde Amerikan tarihindeki ilk siyahi başkanı hayal edebilir miydi acaba?
